Ιαπωνικά τρένα και γιατί παθαίνεις πολιτισμικό σοκ

Γεια σας, γεια σας και καλωσήρθατε σε ένα ακόμα ποστ της κοντέσσας! Αφού βασανίστηκα αρκετά για το επόμενο θέμα τελικά κατέληξα σε ένα θέμα με το οποίο μπορώ να κάνω συγκρίσεις με την Ελλάδα και να φέρω ως παράδειγμα τεράστιας διαφοράς μεταξύ της δικιάς μας κουλτούρας και της ιαπωνικής. Και αυτό είναι...

ΤΑ ΤΡΕΝΑ!

Και ας ανεβάσουμε το κέφι με ένα σουξέ για τα τρένα.

Τι έγινε γατάκια; Νομίζατε ότι θα έβαζα καμιά Βίσση που έγραφε το Σ'αγαπώ στο τζάμι; ΠΡΙΤΣ! Βάζω κάτι που ταιριάζει στην πνευματική μου ηλικία! ΑΧΕΜ!

Τα τρένα στην Ιαπωνία που λέτε δεν είναι σα τα τρένα σε καμία περιοχή στον κόσμο. Οι Ιάπωνες έχουν τελειοποιήσει την τέχνη του τρένου (αν υπάρχει τέχνη του τρένου που και να μην υπάρχει την τελειοποίησαν τέλος πάντων) σε τέτοιο επίπεδο που το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να χάσκεις σα χάνος όταν δεις το χάρτη του μετρό του Τόκιο. 

Εντάξει μωρέ. Πήραν ένα τρίχρονο, του έδωσαν κηρομπογιές και ορίστε το αποτέλεσμα!

Αν αυτό που βλέπετε σας φαίνεται βουνό που να δείτε και το χάρτη των JR aka των υπέργειων σιδηροδρόμων και επίσης τις ιδιωτικές γραμμές. Δε θα τα δείτε ποτέ όλα μαζί γιατί απλούστατα ο χάρτης δε θα διαβαζόταν. 

Όσο όμως μπερδευτικά και να φαίνονται, ακριβώς επειδή είναι τόσο εξελιγμένα, μπορείς να πας με τα τραίνα πρακτικά παντού. Θέλεις μπουζούκια; Πάμε! Θέλεις μπαράκια; Πάμε! Απλά να πάρουμε τη Γκίνζα-σεν μωρέ γιατί η Χιμπίγια-σεν έχει κόσμο, εντάξει; (ΕΔΩ ΜΟΥ ΚΑΘΕΣΑΙ ΧΙΜΠΙΓΙΑ! Δε θα βρω κάποτε να κάτσω; Θα τα πούμε τότε!) 

Το πλεονέκτημα όλων αυτών των τρένων έναντι των αυτοκινήτων είναι αυτό ακριβώς στο οποίο τα αυτοκίνητα υπερτερούν σχετικά στην Ελλάδα. Είναι πάντα στην ώρα τους! Και φυσικά δεν απεργούν ποτέ. Η ιδέα και μόνο του να προκαλέσουν πρόβλημα σε εκατομμύρια ανθρώπων που πάνε στις δουλειές τους δεν κάθεται καλά σε κανέναν Ιάπωνα. Που να δείτε τις φάτσες όλων όταν τους λέω ότι στην Ελλάδα το μετρό απεργεί 2 φορές το μήνα στις καλές του! Βέβαια υπάρχουν φορές που απρόβλεπτοι παράγοντες όπως μια αυτοκτονία, ένας σεισμός, ένα τσουνάμι βρε αδερφέ θα τα κάνει να καθυστερήσουν. Και φυσικά υπάρχει και αυτό...

Και μου λέγε η μάνα μου, διάβασε Τάρο! Αλλά όχι! Εγώ ήθελα να πάω να δουλέψω στα τρένα.

Το οποίο είναι να μη σου τύχει! Και εμένα μου έχει τύχει μια φορά το βράδι αλλά ευτυχώς κατέβαινα στην αμέσως επόμενη στάση! Γενικά πέφτει στριμωξίδι αλλά λογικό σε μια πόλη 13 εκατομμυρίων! Και για όσους σκέφτονται να πάρουν αμάξι, ναι αμέ! Μπορεί οι δρόμοι του Τόκιο να είναι σχετικά άδειοι αλλά οι αυτοκινητόδρομοι είναι τόσο πήχτρα που θα φτάσεις στη δουλειά σου μετά από κανά　μήνα! Οπότε τρένα και πάλι τρένα! 

Τέλος πάντων σε περίπτωση που αργοπορήσεις γιατί έπεσε χαλάζι, πανδημία ή απλά ήσουν σάντουιτς μαζί με το Γιαμάντα και τον Τανάκα... μπορείς να δικαιολογηθείς στη δουλειά σου με μια απλή ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΑΡΓΟΠΟΡΙΑΣ! Γιατί ενώ στην Ελλάδα θα σου ρίχναν κωλοδάχτυλο που τόλμησες να διαμαρτυρηθείς εδώ σου κάνουν τεμενάδες, ζητάνε συγνώμη από σένα και τους προγόνους σου και σου δίνουν ένα χαρτάκι για να πιστέψει το αφεντικό σου ότι δεν ήσουν στη Χαβάη με 2 γκόμενες και γι αυτό άργησες 10 λεπτά (αν σιχαίνονται κάτι σε αυτή τη χώρα είναι οι δικαιολογίες!). Οπότε ζήτω τα ιαπωνικά τρένα ακόμα και αν ο κλιματισμός σε κάνει να πιστεύεις ότι ήρθε η επόμενη εποχή των παγετώνων.

Και φυσικά εδώ στο Τζαπάν έχουμε και τα γρηγορότερα τρένα στον κόσμο. Οι Αμερικάνοι επειδή είναι χάλια στις ξένες γλώσσες τα λένε bullet trains αλλά το ορθό τους ιαπωνικό όνομα είναι σινκάνσεν. Και ναι, πιστέψτε με. είναι γρήγορα. Ενώ στην Ελλάδα κάνεις και 7 ώρες να πας από Αθήνα στη Θεσσαλονίκη, το καλό μας το σινκάνσεν κάνει 3,5 ώρες! Και όχι μόνο είναι γρήγορα είναι ΚΑΙ αθόρυβα. Φυσικά υπάρχουν διάφορα είδη σινκάνσεν που έχουν ονόματα γυναικών γιατί... γιατί όχι βασικά; Αν και θα ήθελα και κανά αγόρι στην παρέα.

Εννοώ... έχει μακρουλό σχήμα αν το καλοσκεφτείς...

Τα τρένα λοιπόν για κάποιο ανεξήγητο λόγο οι Ιάπωνες τα αγαπάνε και τα εγκατέστησαν παντού στη χώρα τους. Τουλάχιστον είναι φιλικότερα προς το περιβάλλον από ότι τα αυτοκίνητα και... ελάτε τώρα... στην Ελλάδα πας στο περίπτερο με το αμάξι... αν είναι! Είναι τόσο δημοφιλή που μερικές εταιρείες έχουν τις δικές τους μασκότ και υπάρχει μια ειδική κατηγορία οτάκου που είναι τόσο πορωμένοι με τα τρένα που ξέρουν και πόσες βίδες έχει κάθε βαγόνι και αν αυτές οι βίδες φτιάχτηκαν στην Ιαπωνία ή στο Πακιστάν. Δεν ξέρω αν είναι χαριτωμένο χόμπι ή τρομακτικό...

Το κακό με όλα αυτά (Γιατι η Ιαπωνία δεν είναι η μαγική χώρα των μονόκερων... ναι σε σένα μιλάω himeprincesskawaiiotakubaka13) είναι ότι σε σχέση με την Ελλάδα τα κόμιστρα σου πιάνουν τον κώλο και το... τον κώλο βασικά. Μπορείς να δίνεις από 4-8 ευρώ κάθε μέρα πήγαινε έλα στη δουλειά. Φυσικά οι περισσότερες εταιρείες τα καλύπτουν αυτά αλλά και πάλι. Κάρτες απεριορίστων δεν υπάρχουν, ξεχάστε το! Κάθε εταιρεία θέλει τα δικά της, σιγά που θα έκαναν και εκπτώσεις;

Οπότε τι προτιμάτε; Να πληρώνετε 1,40 ευρώ εισητήριο (τώρα το αύξησαν, το μείωσαν δεν έχω ιδέα) για μιάμιση ώρα, χωρίς εγγύηση ότι θα φτάσετε στην ώρα σας και με απεργίες κάθε τρεις και λίγο ή να πληρώνετε 4-8 ευρώ και να ξέρετε ότι σίγουρα θα είστε στον προορισμό σας εκτός και επιτεθεί ο Γκοτζίλα που και πάλι θα έχετε ένα χαρτί να το αποδείξετε; Και το ντιμπέιτ αρχίζει!