Παρασκευή 3 Απριλίου 2015

Ninja post - Λουλουδοβλεψία©

Δηλώνω copyright στη λέξη γιατί μόλις τη σκέφτηκα. Αν υπάρχει κάποιος άλλος που να την είπε πριν από μένα,,, respect bro!
Σας έχω συνηθίσει στα μεγάλα hiatus αλλά είναι καιρός να αλλάξει αυτό! Θα γράφω λιγότερα για να γράφω συχνότερα!

Λοιπόν, σήμερα το μενού έχει νίντζα ποστ τουτέστιν δε το περιμένατε σύμφωνα με τα όσα είχα γράψει πιο πριν για το τι θα επακολουθήσει. Αλλά είναι ο καιρός τους και είναι κρίμα να μη γράψω για αυτές. Για ποιες μιλάω; Μα για τις κερασιές φυσικά! Το εθνικό δέντρο της Ιαπωνίας, σύμβολο του ιαπωνικού πολιτισμού και γνωστό σε όλο τον κόσμο! Τέλη Μάρτη- αρχές Απρίλη είναι η εποχή που αυτά τα δέντρα ανθίζουν με τα χαρακτηριστικά ροζ λουλούδια και σηματοδοτούν την αρχή της άνοιξης και γενικώς πολλές αρχές. Γι αυτό και οι Ιάπωνες αρχίζουν σχολικές χρονιές, οικονομικές χρονιές κτλ. από τον Απρίλιο. Η άνοιξη είναι η σημαντικότερη εποχή της Ιαπωνίας. Επειδή ανθίζουν οι κερασιές να υποθέσω.

Οι κερασιές όμως (sakura ιαπωνιστί) δεν ανθίζουν έτσι απλά στην αφάνεια. Όχι! Οι Ιάπωνες γιορτάζουν τις κερασιές με τον πιο γνωστό τρόπο που γιορτάζουν οι άνθρωποι από τότε που ανακάλυψαν ότι το οινόπνευμα πίνεται. Με άφθονες δόσεις πιοτού (και φαγητού μην πάει κάτω ξεροσφύρι) κάτω από τα δέντρα σε φάση πικνίκ. Αυτό είναι το γνωστό έθιμο του hanami (λουλουδοβλεψία στα ελληνικά από εμένα) και φυσικά αυτοί που το κάνουν είναι λουλουδοβλεψίες! (Α! Τους ανώμαλους!)

Από παλιά νόμιζα ότι τo hanami περιλαμβάνει να πας μια ωραία και ηλιόλουστη πρωϊα, να στρώσεις κάτω και να γίνεις ντίρλα καταμεσήμερο και ξαφνιάστηκα όταν έμαθα ότι μπορείς να το κάνεις και το βράδι! Εδώ που τα λέμε λογικό γιατί όταν δουλεύεις, πού χρόνος για λουλουδοβλεψίες;

Έτσι αυτή την Τρίτη που μας πέρασε, εγώ και οι συνάδελφοι μου πήγαμε να δούμε τις κερασιές... Εγώ δεν πίνω τελευταία γιατί το συκώτι μου έχει ένα θέμα (ναι, εγώ που δε πίνω έχω θέμα με το συκώτι... φάρμακα τι τα θες...) αλλά μπορούσα να φάω! Έτσι, και μια και δυό, πήραμε το μετρό και πήγαμε στο κοντινότερο πάρκο στο Yasukuni Jinja. Οι γνώστες της ιστορίας θα ξέρουν ότι ο ναός έχει αφιερωθεί σε όσους πέθαναν για την αυτοκρατορική Ιαπωνία (μαζί και των εγκληματιών πολέμου) και είναι πολύ controversial μέρος αλλά εγώ δε πήγα για ιστορική έρευνα... Πήγα στο πάρκο να δω δέντρα.

Λοιπόν, ακολουθούν φωτό γιατί σας κούρασα με το μπίρι-μπίρι!

Η πύλη είναι λίγο κουνημένη γιατί περπάταγα + είναι νύχτα.


O κύριος είναι σαμουράι από την εποχή του Bakumatsu.


Και voila! Το ιαπωνικό hanami εν έτει 2015!

Όπως καταλάβατε, επειδή το Τόκιο είναι μεγάλο γίνεται της μουρλής στα πάρκα αυτή την περίοδο. Αλλά είναι τέλειο γιατί υπάρχουν πάγκοι με street food, τραπέζια να κάτσεις και να πιεις και γενικά μου θύμισε το πανηγύρι στο χωριό μου χωρίς την Έφη Θώδη και τα κλαρίνα! Τα φαγητά στους πάγκους είναι τέλεια. ΚΑΙ ΝΑΙ! ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΟΥΒΛΑΚΙΑ! Τα καλαμάκια φυσικά. ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΣΟΥΒΛΑΚΙΑ! Έχετε φάει ποτέ βοδινό σουβλάκι; Όχι φαντάζομαι γιατί δεν υπάρχει στην Ελλάδα! ΚΑΚΩΣ! Είναι 1000 φορές πιο νόστιμο από το χοιρινό! Επίσης, καλαμάκι καλαμάρι, takoyaki, yakisoba και άλλες λιχουδιές και σε λίγο ξεχνάς τα λέλουδα και απλά περιδρομιάζεις. Βέβαια τα λέλουδα είναι το highlight οπότε...






Και το καλύτερο; Φυσά ο άνεμος και σκορπίζουν και είναι σα χιόνι!

Αλλά ρε γαμώτο έκανε κρύο και δε μπόρεσα να κάτσω πολύ μην αρρωστήσω. Θα ξαναπάω την Κυριακή με την παρέα αλλά μπορεί να βρέχει. Κι αν χιονίζει και αν βρέχει το σάκουρα αντέχει! 
Τα λέμε παίδες!!