ΙΑΠΩΝΙΚΕΣ ΧΕΣΤΡΕΣ 101

Γεια σας; Με ξεχάσατε κιόλας ατιμούτσικα; Ελπίζω πως όχι γιατί επανήλθα με ένα φλέγον ζήτημα που είμαι σίγουρη πως βασανίζει όλους σας. Σας βασανίζει τόσο πολύ που δε μπορείτε να κοιμηθείτε τα βράδια. Το ξέρω, το ξέρω... Και αυτό το ζήτημα είναι...*drumroll*

ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΤΟΥΑΛΕΤΕΣ ΣΤΗΝ ΙΑΠΩΝΙΑ;;;;

Είδατε; Το ήξερα ότι σας έκαιγε να μάθετε! Κι αυτό γιατί οι τουαλέτες στην Ιαπωνία δεν είναι συνηθισμένες τουαλέτες κυρίες και κύριοι! ΟΧΙ! (Εκτός από αυτή στο σπίτι μου. Πιο νορμάλ πεθαίνεις αλλά τέσπα...) Είναι σα κάποιος να πήγε στο Σταρ Τρεκ, να ξερίζωσε το πιλοτήριο του Έντερπραϊζ και να είπε "Ωραίο αυτό! Τι να το κάνω; Τι να το κάνω; Α! Το βρήκα! Θα το κάνω χέστρα!"

Και έτσι κυρίες και κύριοι γεννήθηκαν οι μοντέρνες Ιαπωνικές τουαλέτες. Γιατί του Ιάπωνα δε του φτάνει  να πηγαίνει να κάθεται και να χέζει έτσι απλά. Πρέπει να κάθεται και να χέζει και να έχει και κάποιον να του σκουπίζει τον κώλο με το συμπάθειο. Α! Και για να έχουμε οπτική επαφή, μια τυπική ιαπωνική χέστρα είναι κάπως έτσι: 

Αν κοιτάξετε καλύτερα θα δείτε και το κουμπί διακτινισμού κάπου εκεί πέρα... (Πηγή Εικόνας)

Για να εξηγηθούμε, πας να χέσεις οκ; Και ρε παιδί μου δεν είσαι και στα καλύτερα σου. Τι να σου κανει το χαρτάκι τώρα; Θα χαλάσεις όλο το ρολό; Όχι! Πατάς το κουμπί που είναι σα συντριβανάκι και το νεράκι αναλαμβάνει να κάνει όλη τη βρωμοδουλειά. ΤΟ ΠΙΑΣΑΤΕ; ΒΡΩΜΟΔΟΥΛΕΙΑ; Οχι; ): 

Έχει και μπιντέ για όσους νοσταλγούν το παλιό αυτό κλασικό εξοπλισμό μπάνιου που συνήθως πιο πολύ χρησίμευε στο να πετάς τα άπλυτα παρά σε οτιδήποτε όλο. 

Επιπλέον, αν βρε παιδί μου έχεις φάει κάτι βρωμερό, ας πούμε κίμτσι, και η τουαλέτα μυρίζει σαν άστεγος στην Ομόνοια... ΜΗΝ ΑΝΗΣΥΧΕΙΣ! Με ένα απλό κουμπί βγαίνει τόσο αποσμητικό που μπορείς να βάλεις και εσύ και να μοσχομυρίζεις στο επόμενο ραντεβού σου!

Τώρα αν είναι χειμώνας και το ντελικάτο κωλαράκι σου δεν αντέχει το κρύο. ΠΑΛΙ ΜΗΝ ΑΝΗΣΥΧΕΙΣ!! Η ΑΜΑΝ Τελεσόπινγκ έχει τη λύση! Εεε εννοώ η τουαλέτα! Με ένα κουμπάκι πάλι το κάθισμα ζεσταίνεται τόσο πολύ που νομίζεις ότι το ζέσταινε όλη μέρα κάποιος που είχε φάει πολύ, μα πολύ κίμτσι. Σόρρι για το μένταλ.

Και φτάνουμε στη μια και μοναδική λειτουργία που με εξοργίζει ως ανθρώπινο ον. ΤΟ ΚΟΥΜΠΑΚΙ ΗΧΟΥ! Το οποίο χρησιμοποιούν μόνο οι γυναίκες! Για να το κάνω πιο λιανά... Οι γυναίκες εδώ πέρα ντρέπονται να τις ακούς να κατουράνε και πατάνε ένα κουμπάκι που είτε κάνει τον ήχο από το καζανάκι είτε βγάζει μουσικούλα. Και ερωτώ. ΓΙΑΤΙ: Το κατούρημα είναι μια απόλυτα φυσική ανάγκη, γιατί να ντρέπεσαι να το κάνεις; Αρνούμαι να πέσω στην παγίδα τους!

Για την ακρίβεια... Στην εταιρεία μου γράφουμε αναφορά και κάθε μέρα αν έχουμε κάτι για το οποίο μετανιώνουμε το αναφέρουμε και αυτο. Ε... Μια φορά έπεσα στην παγίδα και πάτησα το κωλοκουμπάκι. Και μετά σκεφτόμου πολύ σοβαρά να το γράψω στην αναφορά ως κάτι που μετάνιωσα. Δεν το έκανα αλλά ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ! Με ακούτε Γιαπωνέζες; Δε με νοιάζει αν με θεωρείτε γουρούνα! Θα κατουράω όπως θέλω! ΑΜΑ ΠΙΑ!

Βέβαια μια φορά το σατανικό κουμπάκι με έπιασε εξ απροόπτου στην ύπουλη παγίδα του. Βασικά βρέθηκα σε μια τουαλέτα που έκανε αυτόματα θόρυβο! Και την ποστάρω για τις ομοϊδεάτισσες μου ώστε να την αποφύγουν αν τυχόν βρεθούν στο Τόκιο το μέλλον. Ορίστε ο ένοχος κυρίες και κύριοι!

Μη με κοιτάς έτσι! Ξέρεις τι έκανες!

Αυτή η συγκεκριμένη τουαλέτα βρίσκεται στο πολυκατάστημα Σιμπούγια 109 (νιώστε με λίγο και διαβάστε το ως εκατόν εννιά) στον έκτο όροφο. Μόλις πας να κάτσεις κάνει το θόρυβο. Και σε ερωτώ τουαλέτα! Με ποιο δικαίωμα μου στερείς τη χαρά να κατουρήσω φυσικά; Ε; ΜΟΥ ΛΕΣ; Μπήκες στη μαύρη λίστα.

Κατά τ' άλλα αγαπώ τις φουτουριστικές Ιαπωνικές τουαλέτες. Ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι οι παραδοσιακές τους μοιάζουν με τις τούρκικες. Εμ, τώρα που το σκέφτομαι καλύτερα το αυτόματο της Σιμπούγια παρά η τρύπα στο χώμα. Πάντως είναι πόρωση έχω να πω. Έχω και αγαπημένη κιόλας! Βρίσκεται στο κτίριο που δουλεύω αυτή την εποχή, στον 21ο όροφο. Πρώτη αριστερά με το που μπαίνεις!

Μα κοιτάχτε την! Λέω να της κάνω σελίδα στο Φέισμπουκ! Ποια είναι η πιο όμορφη τουαλέτα στον κόσμο; Εσύ είσαι! Εσύ! 

Πάει αποτρελάθηκα! Μη με ξεσυνερίζεστε έχω φάει ένα μικρούτσικο πολιτισμικό σοκ εδώ πέρα.

Τέλος πάντων... Αυτό το ποστ το αφιερώνω στην πολυαγαπημένη μου ξαδέρφη Βάνα που αγαπά τις ιαπωνικές χέστρες και αναγνωρίζει την αξία τους! Αυτά από μένα για απόψε! Θα τα πούμε την επόμενη φορά αρκεί να βρω καλό θέμα. Για προτείνετε τίποτα!