Η δεύτερη γειτονιά των "Οτάκου", Νακάνο

Γειά σας! Γειά σας! Καλωσήρθατε σε ένα ακόμα ποστ της κοντέσσας!
Σήμερα θα μιλήσουμε για το Νακάνο, μια περιοχή στο Τόκιο στην οποία βρέθηκα χτες ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ και η οποία αποτελεί τη δεύτερη γειτονιά των Οτάκου (ψάξτε τον όρο στο Google αν δε ξέρετε ήδη). Ποια είναι η πρώτη θα αναρωτιέστε μερικοί. Μα φυσικά η Πόλη των Ηλεκτρονικών, η Ακιχαμπάρα, για την οποία κάποια στιγμή πρέπει να μιλήσω. Αλλά αυτή τη φορά θα πάμε ένα μικρό ταξιδάκι στη λιγότερο γνωστή μικρή αδερφή της Ακίμπα που είμαι σχεδόν σίγουρη ότι κανείς εκτός από αυτούς που έχουν πολύ πόρωση με την Ιαπωνία γενικότερα (γκουχ!γκουχ! Πνίγηκα λίγο...) ξέρουν.

Και θα αναρωτιέστε λοιπόν... Τι εστί Νακάνο; Και θα σας απαντήσω. Μια παραδοσιακή γειτονιά του Τόκιο που κυριαρχείται από το γνωστό και μη εξαιρετέο σότενγκαϊ. Όχι αγαπητοί αναγνώστες! Μην ξύνετε το κεφάλι σας ερωτώμενοι τι στο καλό είναι αυτό το... πως το πές... κάτι-γκαϊ (πάντως όχι Χρήστος Σατιγκάι). Θα σας εξηγήσω αμέσως! Σότενγκαϊ (shotengai,商店街) σημαίνει κυριολεκτικά γειτονιά με μαγαζιά και είναι ένα μοναδικό είδος ιαπωνικής γειτονιάς που μοιάζει με διασταύρωση των στοών με τα μαγαζάκια στην Αθήνα και το Μοναστηράκι, μόνο που είναι πολύ... ιαπωνικό.

Εντάξει... ομολογώ ότι αν αντικαταστήσουμε τα ιαπωνικά με ελληνικά ίσως και να νομίζουμε ότι είμαστε Μοναστηράκι; Μπααα παραείναι καθαρά.

Στο τέλος του συγκεκριμένου σότενγκαϊ βρίσκεται η Πύλη του Παραδείσου... τουλάχιστον για όσους αγαπάνε τα χόμπι/άνιμε/μάνγκα/βιντεοπαιχνίδια, στη μορφή του Nakano Broadway, ενός μοναδικού κτιρίου γεμάτου μαγαζιά με μεταχειρισμένα βιβλία/φιγούρες/βιντεοπαιχνίδια κτλ. κτλ. Οι επιρρεπείς στις αγορές (γκουχ! γκουχ! Πάλι πνίγηκα!) συμβουλεύονται να μην κουβαλάνε πολλά μετρητά μαζί τους γιατί θα τα δουν να κάνουν φτερά με τον απολύτως νόμιμο τρόπο του "Μα ήταν τόσο φτηνό! Έπρεπε να το πάρω!" Ρωτήστε και μια φίλη μου που την άφησα να πάει εκεί τον Αύγουστο και τη βρήκα σπίτι με 3-4 σακούλες γεμάτες memorabilia!

Μα άσε με να σου εξηγήσω! Το βλέπεις το Γκοτζίλα; Ήταν το όνειρο μου να αποκτήσω μια μεγάλη σαύρα... Εεε...ναι την πράσινη εννοώ... Πού θα τη βάλω; Θα σου λέγα! Δίπλα από το κομοδίνο να τη χαϊδεύω!

Η ρετρό ατμόσφαιρα, οι χαμηλές τιμές και τα σπάνια αντικείμενα κάνουν το Nakano Broadway ιδανικό μέρος για να πας να πάρεις δώρα στους αγαπημένους σου. Βέβαια αν οι αγαπημένοι σου προτιμούν βαρετά πράγματα όπως κορνίζες, λουλούδια και άλλα τέτοια φλώρικα και δεν εκτιμούν το γαμάτο άγαλμα Alien που τους πήρες για το δωμάτιο τους... πρόβλημα σου. Να είχες πιο ενδιαφέροντες αγαπημένους. 

Η θεία Κούλα ποτέ δεν εκτίμησε το δώρο μου. Κρίμα γιατί χρησιμεύει και ως δονητής και το ξέρω ότι τα πράγματα δεν ήταν ποτέ ίδια από τότε που πέθανε ο θείος Λάκης (Σημείωση: Αν κάποιος από τους αναγνώστες έχει θείους Κούλα και Λάκη... ναι γι αυτούς μιλάω.)

Για σκεφτείτε αγαπητοί αναγνώστες πόσο κάνει ένα μάνγκα στην Ελλάδα. 8 ευρώ; 11 ευρώ; Εδώ μαξ να κάνει 500 γιεν και στα Mandarake του Nakano Broadway βρίσκεις ολοκληρωμένες σειρές με 150-200 γιεν τον τόμο! Τι σε εμποδίζει να γεμίσεις μια βαλίτσα με μάνγκα; Τι; Η γλώσσα; Α! Να μάθεις ιαπωνικά τότε. Αλλιώς κάτσε και δώσε τα λεφτά σου στις αμερικάνικες εταιρείες που έχουν τα δικαιώματα. Θέλετε να σας πονέσω λίγο παραπάνω; Στα Mandarake βρίσκεις μέχρι και υπογεγραμμένουν τόμους από τους δημιουργούς των σειρών. Θα ήθελες ένα αυτόγραφο του Akira Toriyama; Έφτασε! Απλά το πληρώνεις λίγο παραπάνω αλλά και πάλι... Αυτόγραφο του Oda του One Piece κανείς; 

Ζουλεύτε τώρα. Φοράω ματάκι! ΧΑ!

Για τους λάτρεις του cosplay υπάρχει μαγαζί που πουλά στολές οι οποίες είναι χειροποίητες από επαγγελματίες αλλά εκεί θα χρειαστεί να βάλεις βαθιά το χέρι στην τσέπη, η οποία μάλλον μέχρι τότε θα έχει τρυπήσει από τις πολλές βουτιές. Δερμάτινο jacket από το 進撃の巨人 (Attack on Titan); Φάτσα φόρα! Στολή Madoka Magicka; Μαζί με τη ροζ περούκα! Κρίμα που απαγορεύονται οι φωτογραφίες μόνο...

Θες ένα σκατουλάκι για το κινητό σου; Τράβα στα μαγαζιά με τις άπειρες φιγούρες και τα μπρελόκ κάθε είδους και ψάξε τα πάντα μέχρι τελικής πτώσεως! Μέχρι και τα κράνη των Power Rangers/Super Sentai έχει αν και αμφιβάλλω ότι θα χωράνε στις κεφάλες μας. 

Και φυσικά για εμένα και τους υπόλοιπους gamers, μαγαζάκια με μεταχειρισμένα παιχνίδια από PS4 μέχρι και Super Nintendo. Έπιασα στα χέρια μου μια αυθεντική κασέτα Pokemon και μόνο που δε με πήραν τα ζουμιά. Έφυγα με σακούλα γεμάτη PSP RPGs που δε ξέρω πότε στο καλό θα παίξω αλλά ήταν πολύ φτηνά και σε άριστη κατάσταση! #δικαιολογίες

Εκτός αυτών φυσικά υπάρχουν και άλλα μαγαζιά... Από γλυκά κάθε είδους...

Κρατάμε τους οτάκου χοντρούς για να μη μπορούν να μας ξεφύγουν από το 1950... Nyeheheh...

Μέχρι γκαλερί/βιβλιοπωλεία με... ομολογουμένως περίεργα πράγματα...

Μη ρωτάτε... Η εξήγηση είναι μία...

Τελικά το Nakano ήταν μια πολύ διασκεδαστική εμπειρία και θα ξαναπήγαινα άνετα. Το συστήνω ως must-go σε όσους θα ήθελαν να ψωνίσουν manga/figures etc. αλλά έχουν περιορισμένο προϋπολογισμό και σε όσους θέλουν να δουν μια παραδοσιακή εμπορική γειτονιά του Τόκιο. Εγώ έπρεπε να φύγω λίγο νωρίς γιατί ήθελα να κάνω...

Σόρρι... Δεν κρατήθηκα...

Και μετά από αυτό το ανώριμο αστείο παρουσιάζω τις γενικές πληροφορίες για το Νακάνο.

Νακάνο-Nakano (中野)

Πρόσβαση:

Nakano Station 

 JR - Chuo Line

 Private - Chuo Sobu Line

 Metro- Tozai Line

Μέρη ενδιαφέροντος: Σότενγκαϊ μπροστά από το Σταθμό (Βόρεια έξοδος), Nakano Broadway (στο   τέλος του σότενγκαϊ, Nakano Sun Plaza (τριγωνικό κτίριο που μοιάζει με αρχηγείο κακών σε ταινία και είναι κοντά στο σταθμό)

Ψώνια:Στο σότενγκαϊ, Nakano Broadway, Don Quixote (ένα πράμα σα τα Jumbo)

Σπεσιαλιτέ: Παραδοσικά γλυκά, Ράμεν

Dress Code: Άνετο για να ανεβοκατεβαίνεις τους ορόφους στο Nakano Broadway, otaku-chic (ιδέα  δεν έχω τι είναι αυτό, τώρα το εφηύρα... λετε να το πατεντάρω;)