Χο χο χο! Μέρι Κουρίσουμασου!

Ιαπωνιστί πάντα!
Γεια σας αγαπητοί αναγνώστες! Καιρό έχουμε να τα πούμε. Ομολογώ στενοχωριέμαι που δε γράφω όσο συχνά θέλω αλλά οσονούπω μετακομίζω και έχω τρεχάματα με την αναζήτηση σπιτιού οπότε τα Σαββατοκύριακα μου τα περνάω βλέπωντας διαμερίσματα στο Τόκιο. Oh well!

Μιας και είμαστε στην περίοδο ας μιλήσουμε για την αγαπημένη μας (μου βασικά) γιορτή, τα Χριστούγεννα! Ή αλλιώς τη χαρά του καταναλωτή! Γιατί τι είναι τα Χριστούγεννα; Δώρα και γλυκά! Τι; Κάτι άκουσα για ένα Χριστούλη. Ποιος είναι αυτός; Δεν τον ξέρω; Τι σχέση έχει με τα Χριστούγεννα; Αχεμ!

Τώρα θα μου πείτε τα Χριστούγεννα είναι μια χριστιανική γιορτή (υποτίθεται) οπότε τι δουλειά έχουν στην Ιαπωνία που όλοι είναι βασικά άθεοι ή χριστιανοί όταν παντρεύονται και βουδιστές όταν κηδεύονται. Ισλαμιστές δεν είναι σε κάποια περίσταση απ' ότι ξέρω γιατί αγαπάνε το χοιρινό (και καλά κάνουν). Τέλος πάντων, δεν κολλάει η όλη υπόθεση. Όμως, όπως και με το Χάλοουιν και τη γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου, οι Ιάπωνες έχουν κάνει το εξής: έχουν πάρει τις δυτικές γιορτές και τους έχουν αλλάξει τα φώτα... εεε... εννοώ τις έχουν προσαρμόσει στα μέτρα τους.

Ναι αυτό εννοώ. Κιμον-Αϊ-Βασίλης. (πηγή εικόνας)

Επιπλέον τα Χριστούγεννα είναι καταναλωτική γιορτή οπότε τι πιο ιδανικό για τους Ιάπωνες; Αυτό σημαίνει ότι τα γιορτάζουν πολύ έντονα αλλά δεν έχουν καμία μα καμία σχέση με τον τρόπο που τα γιορτάζουμε εμείς. Και φυσικά σχεδόν κανείς δεν ξέρει γιατί ακριβώς γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα. Μα για τα δώρα φυσικά! Α και κάτι για έναν ιδρυτή μιας θρησκείας μπλα μπλα αλλά για τα δώρα βασικά. 

Πώς γιορτάζουν λοιπόν οι Ιάπωνες τα Χριστούγεννα; Μα φυσικά από το Νοέμβριο μέχρι τις 25 Δεκεμβρίου γεμίζοντας τα πάντα με τους κλασικούς γιορτινούς στολισμούς. Φωτάκια, λαμπάκια και όλη η χαρά του κιτς στη διάθεση σας. Στο Τόκιο ειδικά η κατανάλωση ρεύματος χτυπάει κόκκινο.

Φαντάσου χαράτσι που θα πλήρωναν στη ΔΕΗ! (πηγή εικόνας)

Η παραπάνω εικόνα δεν είναι από την Πανδώρα στο Άβαταρ αλλά από το Tokyo Midtown στο Ροπόνγκι που είναι ένα χλιδάτο συγκρότημα κτιρίων, μαγαζιών και διαμερισμάτων το οποίο τυχαίνει να ξέρω αρκετά καλά γιατί έχω γνωστούς που μένουν εκεί. Τα καλά του να έχεις πλούσιους φίλους. Άσχετο. Αν σας αρέσουν αυτά τα φωτεινά τα Χριστούγεννα το Τόκιο είναι γεμάτο από δαύτα. 

Τώρα, τα Χριστούγεννα στην Ιαπωνία πέρα από τα δώρα έχουν να κάνουν με τα γλυκά!!! Ναι, όπως πάντα οι Ιάπωνες βρίσκουν μια δικαιολογία να χώνουν τα μούτρα τους στα ζαχαρώδη προϊόντα χωρίς τύψεις. Ειδικά στα κέικ. Στη Δύση τρώνε χριστουγεννιάτικο κορμό. Στην Ελλάδα μελομακάρονα και κουραμπιέδες. Και στο Χριστουγεννιάτικο τραπέζι γαλουπούλα φυσικά. Οι Ιάπωνες τα Χριστούγεννα τρώνε... κέικ. Τούρτες. Αυτό. Τίποτα παραπάνω. Και φυσικά τα κέικ αυτά τα τρώνε ΜΟΝΟ τη Χριστουγεννιάτικη περίοδο. Από τις 25 και μετά μένουν απούλητα. Λες και τους το απαγόρευσε κάποιος. 

Και εδώ ανοίγουμε παρένθεση με μια νότα κουλτούρας: 

Στην Ιαπωνία οι γυναίκες τείνουν να παντρεύονται μικρές. Αν και τα τελευταία χρόνια αυτό έχει αλλάξει υπάρχει ακόμα κοινωνική πίεση που θέλει μια γυναίκα να παντρεύεται πριν τα 25. Έτσι έχει βγει μια φράση που λέει ότι οι γυναίκες είναι σα τα Χριστουγεννιάτικα κέικ. Μετά τα 25 δε τις θέλει κανείς. Μάλιστα.. Εγώ πάντως θα τρώω Χριστουγεννιάτικα κέικ και μετά τις 25! Έτσι γιατί ζω στα άκρα! Τι θα κάνεις γι αυτό Ιαπωνία ε; Μου λες; Θα με κάνεις ντα; Δε σε φοβάμαι ρε και εσένα και τα χαζά στερεότυπα σου!

Τα κέικ είναι πολύ νόστιμα για να πάνε χαμένα με ακούς Ιαπωνία; (πηγή εικόνας)

Τέλος θα ήθελα να θέσω την ερώτηση... Τι είδους γιορτή είναι τα Χριστούγεννα; Χριστιανική θα μου πείτε, ναι, καταναλωτική θα μου πείτε, ναι, αλλά τι άλλο; Είναι μια οικογενειακή γιορτή. Μια ευκαιρία να μαζευτείτε οικογενειακά, να φάτε, να πιείτε, να κουτσουμπολέψετε τη θεία Τούλα και το θείο Μάκη και γενικά να κάνετε πράγματα που κάνουν όλες οι οικογένειες. Ε, στην Ιαπωνία μόνο οικογενειακή γιορτή δεν είναι τα Χριστούγεννα! Δεν ξέρω πως στο καλό προέκυψε αλλά εδώ τα Χριστούγεννα είναι κάτι σαν τον Άγιο Βαλεντίνο! Γιορτή για ζευγάρια. Μην τυχόν και βγεις Παραμονή έξω μόνος, θα νοιώσεις τη μπακουριά να σου επιτίθεται από παντού. Ζευγάρια, ζευγάρια, ζευγάρια, άντε καμιά οικογένεια λίγο πιο πέρα. Είναι ξεκάθαρο ότι οι Ιάπωνες δε μετέφρασαν καλά το πως γιορτάζεται η γιορτή. Αλλά ποιος νοιάζεται μωρέ; Γι αυτούς είναι απλά μια ευκαιρία για ψώνια και... εμχ... σεξ. 

Και μετά του χανγκόβερ της Παραμονής τι απομένει; Τίποτα! Ανήμερα τα Χριστούγεννα (που φυσικά δεν είναι αργία και θα τη δουλέψω κανονικά... -.-) οι στολισμοί εξαφανίζονται ως δια μαγείας. Αυτό ήταν. Τέλος. Με το που το ρολόι χτυπήσει 12 τα μεσάνυχτα την Παραμονή, τα Χριστούγεννα, ωσάν μια άλλη Σταχτοπούτα φεύγουν από την Ιαπωνία αφήνοντας μόνο ένα γοβάκι πίσω. Αυτό βέβαια, όσο περίεργο και αν ακούγεται, έχει μια πολύ λογική εξήγηση. Η Πρωτοχρονιά είναι μόνο μια εβδομάδα μακριά και μιας και είναι μια παραδοσιακή γιορτή για τους Ιάπωνες, όλο το φόκους πάει εκεί. Θα γράψω και για την Πρωτοχρονιά φυσικά αργότερα! 

Ως τότε Μέρι Κουρίσουμασου που λέμε και εδώ στο Τζαπάν! Σας αφήνω με ένα ιαπωνικό χριστουγεννιάτικο τραγούδι. Το κλασικότερο και το προσωπικό μου αγαπημένο! Πέρασαν 30 χρόνια από τότε που βγήκε! Απολαύστε! 

Γιαμασίτα Τάτσουρo - Christmas Eve