Κυριακή 19 Οκτωβρίου 2014

Μικρά και εύπεπτα...

Γεια σας! Γεια σας! Η χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου σας χαιρετά!

Αυτό το Σαββατοκύριακο δεν έκανα κάτι ιδιαίτερο. Κυρίως γιατί το Νοέμβριο δίνω ένα διαγώνισμα για μια επάρκεια (εδώ στο Τζαπάν το να έχεις επάρκεια είναι ίσως πιο σημαντικό από τα πτυχία και τις γνώσεις) και κάθομαι μέσα για να διαβάσω. Δεν διαβάζω και πάρα πολύ γρήγορα στα ιαπωνικά, τουλάχιστον όχι με την αστραπιαία ταχύτητα με την οποία καταβροχθίζω κείμενα στα ελληνικά και τα αγγλικά (περίπου 1.5 φορές πιο γρήγορα από έναν σχετικά γρήγορο αναγνώστη... μου έχουν πει ότι παραείμαι γρήγορη) και ανησυχώ μήπως δε προλάβω το όριο του χρόνου. Τέλος πάντων, αν δε μου κάτσει στα ιαπωνικά το δίνω στα αγγλικά να είμαι σίγουρη... Αλλά τι σας νοιάζει εσάς για το διαγώνισμα μου; Πάμε σε κάτι άλλο.

Αυτή τη φορά λοιπόν είπα να κάνω ένα σχετικά μικρό ποστ (συγνώμη προκαταβολικά!) για πράγματα που έχω παρατηρήσει όσο είμαι εδώ και που βρήκα ενδιαφέροντα, διασκεδαστικά ή περίεργα όπως...

Εκλογές!!!
Την ερχόμενη Κυριακή η Σόκα (η πόλη που μένω αυτή τη στιγμή) έχει δημοτικές εκλογές και όλοι βρίσκονται σε προεκλογικό πυρετό!!! Όλοι; Χα! Αστειεύομαι! Σε αντίθεση με την Ελλάδα που πριν από τις εκλογές σε πνίγουν σε αφίσες, διαφημίσεις και οτιδήποτε άλλο εδώ είναι σχετικά νέκρα. Όχι ότι δεν υπάρχουν! Αφίσες έχει αλλά μια-δύο σε κάθε γειτονιά. Προεκλογικά φυλλάδια λαμβάνω αλλά 2-3 κάθε εβδομάδα. 

Και το πιο αστείο; Κάθε πρωί στο σταθμό είναι κάτι παππούδια ντυμένα με πολύχρωμα αντιανεμικά στα χρώματα των υποψηφίων (φούξια, τυρκουάζ, μωβ... τι σα τους δικούς μας τους βαρετούς με τη στάνταρ παλέτα;) και σε καλημερίζουν και δίνουν φυλλάδια ή μιλάνε στο μικρόφωνο. Και είναι πάντα παππούδια! Δεν έχω δει νέους να ασχολούνται! Το είχα ακούσει ότι οι νέοι στην Ιαπωνία δεν ενδιαφέρονται για την πολιτική (που εξηγεί γιατί η χώρα εξακολουθεί να ψηφίζει συντηριτικά ενώ τα νιάτα φοράνε λολίτα/πανκ) αλλά φυσικά δεν το περίμενα και έτσι!

 Αν έχετε δει επίσης στις ταινίες οι υποψήφιοι κάνουν περιοδεία με ένα βανάκι και μια ντουντούκα και λένε σε όλες τις γειτονιές για τον πολιτικό τους αγώνα. Κάτι τέτοια δεν κάναμε και στην Ελλάδα του 50; Α ρε Ιαπωνία χρονοντούλαπο!


Και στη συνέχεια για να χαλαρώσετε θα σας τραγουδήσω μια επιτυχία του Τόρι Βοσουκόπουρου! (πηγή εικόνας)

Και φυσικά στις γειτονιές έχουν στηθεί κάτι μεγάλοι πίνακες όπου ποστάρουν τις προεκλογικές αφίσες αλλά στη δική μου δεν έχει βάλει κανείς. Ναι, τόσο στου διαόλου τη μάνα μένω που μας ξέχασαν και οι πολιτικοί... Αν ήταν Ελλάδα μόνο τότε θα μας θυμόντουσαν...

Πεζοδρόμια!!!
Η μάλλον η έλλειψη τους. Και πριν το παρεξηγήσετε, ναι, υπάρχουν κανονικά πεζοδρόμια εδώ. Αλλά μόνο στους μεγάλους δρόμους. Οι γειτονιές είναι μόνο άσφαλτος ή κάτι μπασταρδεμένα πεζοδρόμια που μοιάζουν κάπως έτσι:


Μια νύχτα η άσφαλτος μέθυσε και έκανε σεξ με το πεζοδρόμιο και ιδού το αποτέλεσμα!

Και φυσικά αυτό σημαίνει ότι αν περπατάω στη γειτονιά και περάσει ένα αμάζι, αν ο δρόμος είναι στενός, εγώ θα αγκαλιάσω τον τοίχο. Και οι δρόμοι είναι τόσο στενοί που αλοίμονο αν βρεθούν δύο αμάξια στον ίδιο δρόμο να πηγαίνουν σε αντίθετες κατευθύνσεις. Ή τρια! Τότε απλά τραβάς βίντεο τις μανούβρες, τις ανεβάζεις σε fast forward στο Youtube με μουσική υπόκρουση Yakety Sax και μαζεύεις views.

Σνακ!!!
Το έχω ξαναπεί αλλά εδώ τα σνακ είναι βγαλμένα από τον Παράδεισο. Τόσο που όταν πάω σουπερμάρκετ σκέφτομαι με τις ώρες τι να πάρω και καταλήγω φυσικά να μην πάρω τίποτα γιατί απλά δεν έχω ιδέα! Τόσα πολλά πράγματα και φυσικά οι Ιάπωνες που αγαπάνε το product placement έχουν βάλει τη φάτσα ηρώων στα πάντα. Π.χ. τις προάλλες βρήκα σνακ Πίκατσου!


Δεν ξέρω, μπορεί να είναι φτιαγμένα από κρέας Πίκατσου... ΠΕΙΤΕ ΜΟΥ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ!

Έχω βρει μπισκότα Μούμιν (θα τα πάρω κάποια στιγμή, είναι τόσο γλυκούλια!), γκοφρέτες Pretty
Cure και φυσικά τις επικές καραμέλες ΠΟΥΤΣΟ (δεν κάνω πλάκα, το καλύτερο όνομα έβερ λέμε!) με τον Levi από το Attack On Titan απ' έξω. Οι καραμέλες είναι πολύ μαλακές. Δεν ξέρω αν θέλουν να μας πουν κάτι για τον Levi... Πάντως σας συστήνω να φάτε ΠΟΥΤΣΟ (χιχιχι) γιατί θα σας αρέσει!


Αυτοματοποίηση παντού!!!
Εντάξει υπερβάλλω λίγο αλλά όταν τα μισά μαγαζιά που πας να φας έχουν αυτόματες ράμπες να αφήνεις το φαγητό και μηχανές όπου πληρώνεις, παίρνεις κουπόνι και το δίνεις για να πάρεις τη μερίδα σου, ε, αυτό πάει την αυτοματοποίηση ένα βήμα παραπάνω. Και το να δουλεύεις στο ΙΤ σημαίνει ακόμα ένα βήμα παραπάνω.
Προσωπικός υπολογιστής που ανοίγει μόνο με την κάρτα σου, αναγνώριση φλεβών του χεριού σου... αναμένω το σκαν του ματιού αλλά που θα πάει! Αυτή την εποχή είμαι στην αντίστοιχη Κοσμοτέ της Ιαπωνίας και δουλεύω για το δίκτυο της Νισσάν. Κάποια στιγμή θα το δω το ρομπότ συνάδελφο! Μέχρι τότε θα πληρώνω στους αυτόματους πωλητές ακουμπώντας το κινητό μου στη στην ειδική επιφάνεια.


Αυτά για σήμερα παιδιά! Μέχρι το Νοέμβριο μπορεί να γράφω πιο αραιά αλλά θα επανέλθω. Την επόμενη εβδομάδα μάλλον θα πάω Ντίσνεϋλαντ για να γιορτάσουμε το Χάλοουϊν οπότε έχω πράγματα να διηγηθώ! Ογιασουμιά!

1 σχόλιο:

  1. Αχαχαχα! Τα παππούδια βγαίνουν και σε πάουερ ρέιντζερς?? Πάντως εμένα μου αρέσουν πορύ οι ερμηνίες του Τόρη Μποσκόπουρου! Είναι πραγματικά μπγαρμένες από άρρο πρανήτη!

    Καλά τα πεζοδρόμια δεν υπάρχουν πια τα πάτησε το τρένο! ( αναρωτιέμαι αν και αυτό είναι επιτυχία του μποσκόπουρου!??)

    Όσο για τις καραμέλες ΠΟΥΤΣΟ δεν νομίζω ότι θα υπήρχε άλλο πιο ταιριαχτό προϊόν για αυτό το logo! Έχουν γνώση οι φύλακες!

    Τέλος για την αυτοματοποίηση μέχρι και τις τουαλέτες μας έλεγες ότι έχετε και αυτόματες χέστρες.. δλδ τι άλλο μας περιμένει? Ουυυυυυ 666 !! Του σατανάαααααααααααααα

    Αυτά ...σ'αγαπώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή