Κυριακή 25 Ιανουαρίου 2015

Όχι δεν είναι των Φώτων αλλά είχε πολλά φώτα...

Ο λόγος για τους στολισμούς των Χριστουγέννων που τόσο αρέσουν στους Ιάπωνες. Που δεν είναι καν Χριστιανοί αλλά ποιος θυμάμαι ότι τα Χριστούγεννα είναι χριστιανική γιορτή amirite? (Βασικά παγανιστική γιορτή είναι αλλά ας το αφήσουμε για μια άλλη φορά.) Τα Χριστούγεννα λοιπόν, όπως είπα και σε προηγούμενο ποστ είναι τόσο αγαπητά και ρομαντικά για τους Ιάπωνες που όταν πλησιάζουν στολίζουν την πόλη με τόσα λαμπιόνια που θα έκαναν το γείτονα σου τον Τάκη, το γύφτο που κρεμάει χιλιάδες βατ στο μπαλκόνι του κάθε χρόνο, να ντρέπεται για το φτωχό του στολισμό.

Στην αρχή μου ακουγόταν κιτς αλλά όλοι μου οι συνάδελφοι έλεγαν ότι θα πάνε να δουν τον τάδε ή το δείνα στολισμό και τσίμπησα και εγώ. Αλλά αν πήγαινα μόνη μου θα ήμουν σαν τον creepy μοναχικό τύπο που τρώει πασατέμπος στη γωνία και δεν είμαι αρκετά ρομαντικός τύπος (καθόλου θα έλεγα) να πάω με γκόμενο. Άρα περίμενα να έρθει η οικογένεια και να πάμε. Φυσικά είχαμε όριο μέχρι το βράδι στις 24 Δεκεμβρίου και έτσι πήγαμε στις 23 στο Tokyo Midtown στη χλιδάτη περιοχή του Ροπόνγκι και στηθήκαμε στην ουρά για να δούμε αυτό για το οποίο άκουγα συνέχεια τον τελευταίο καιρό.

Βέβαια μέχρι να φτάσουμε η ουρά φαινόταν ατέλειωτη. Α ρε Ιάπωνες εσείς και οι ουρές σας! Διατριβή θα γράψω στο τέλος! Μας ξεκίνησαν από το Midtown και στην αρχή δεν βλέπαμε τίποτα ιδιαίτερο. Η αδερφή μου βέβαια δεν έλειψε να βγάλει φωτό μπροστά από τα γραφεία της Konami γιατί αν είσαι game developer και gamer το οφείλεις στον εαυτό σου!


Άλλοι έρχονται στην Ιαπωνία για προσκύνημα στους ναούς και η αδερφή μου στα gaming companies.


Η ουρά μας οδήγησε υπόγεια κάτω από το Ritz-Carlton και μέσα από κάτι άδειες αίθουσες συνεδριάσεων. Κάπου εκεί η μητέρα μου, η οποία έχει θεϊκό χιούμορ, άρχισε να λέει ότι αυτές οι άδειες αίθουσες είναι τα Illumination και να κάνει ότι εντυπωσιαζόταν. Ενώ παράλληλα εγώ με την αδερφή μου σχολιάζαμε δυνατά όλους τους παρευρισκομένους. Τι ωραία να κουτσομπολεύεις και να μη σε καταλαβαίνει κανείς! Για να μην τα πολυλογώ, μετά από 30 λεπτά περιπλανήσεων σε υπόγειες αίθουσες βγήκαμε επιτέλους σε κάτι καλύτερο! 

Βλέπω φώτα στο τέλος του τούνελ!!

Και φυσικά δεν παραλείπουμε να βγάλουμε μια φάμπιουλους σέλφι! 'Η γουίλφι ή όπως αλλιώς τη φωνάζουν οι νεολαίοι τώρα. Δε ξέρω είμαι γρια.

Αλλά ότι και να πω είναι περιττό οπότε θα αφήσω το βίντεο να μιλήσει!



Για κάποιο λόγο δε μπορώ να το ενσωματώσω ακόμα αλλά θα προσπαθήσω αργότερα. Και, ναι, για την αποπάνω σέλφι μιλάμε. 

Τέλος πάντων, μετά τη γκρίνια για τις ουρές και την αρχική ευχάριστη έκπληξη, ήρθαμε στην κύρια ατραξιόν του θεάματος. Οι φωτογραφίες δεν περιγράφουν το πόσο όμορφο ήταν αυτό που είδαμε οπότε το τραβήξαμε βίντεο.

https://www.youtube.com/watch?v=rswqdBrR1-g&feature=youtu.be

'Αχρηστη πληροφορία της ημέρας. Η ερώτηση "Πού σε φέρνω μωράκι;" με απάντηση "Στα καλύτερα, μωράκι στα καλύτερα!" είναι insider joke από μια φορά που είχαμε πάει παραλία με μια φίλη και ήρθε δίπλα ένα ζευγάρι βγαλμένο από τις ταινίες 80s του Στάθη Ψάλτη και είχαν αυτόν ακριβώς το διάλογο. Δεν κάνω πλάκα! Πού τα πετυχαίνω θέλω να ξέρω... Επίσης, ναι, ακόμα δεν έχω πάει Tokyo Tower. Και, ναι, δε μου αρέσουν τα i-phone και γενικότερα οι χιπστεριές της Apple. Έλα μου όμως που όλοι στην Ιαπωνία έχουν i-phone! Oh well...

Μόλις το επικό θέαμα που με έκανε να χαζέψω τελείωσε, πήγαμε για ράμεν.
ΠΡΟΣΟΧΗ! ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΡΑΜΕΝ FOODPORN. Αυτό το μπλογκ δε φέρνει καμία ευθύνει για ότι συμβεί σε εσάς και τους σιελογόνους αδένες σας.


Εντάξει πιο πολύ πλάκα έχει ομολογώ! Τα Ναρούτο μάτια!

Γενικά ήταν μια πολύ διασκεδαστική νύχτα αν και την επόμενη μέρα δούλευα κλασικά. Και είχαμε και τη μετακόμιση μπροστά μας. Αλλά ξεκλέβαμε λίγο χρόνο να κάνουμε ωραία πράγματα. Επόμενη στάση, Ακιχαμπάρα! 


1 σχόλιο:

  1. Δωσε περισσοτερο υλικο στο λαο! keep it up!

    Προσωπικα θα ηθελα να διαβασω περισσοτερα για το εργασιακο σου περιβαλλον! Εχω ακουσει τρελες ιστοριες γι αυτο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή